In deze blog wil ik jullie graag meenemen naar onze achtertuin in Dieren. Hier hebben we een klein vijvertje waar ik een tijdje dagelijks een larve van de keizerlibel gevolgd heb. Waarom dat? Nou het leek mij erg leuk om de bijzondere uitsluiping van een uiteindelijk prachtige keizerlibel te kunnen volgen en natuurlijk vast te leggen.

Dit project stelde mijn geduld wel aardig op de proef, want ik heb de larve flink wat dagen moeten volgen. Met een portie juiste kennis van Chris en Johannes uit mijn natuurfotografieclubje wist ik waar en wanneer ik op welke signalen moest letten.

Op een mooie en warme voorjaarsavond, begin juni, zag ik afwijkend gedrag. De larve was erg onrustig, maar tot uitsluipen kwam het niet. Op een gegeven moment werd ik wel erg moe en vond ik het wel batje en ben ik naar bed gegaan. Ik zou namelijk de volgende dag met iemand meegaan die kerkuilen ging ringen. Eenmaal in bed zat het mij toch niet helemaal lekker. Ik viel ook niet in slaap dus ben er om 23.00 uur toch maar even uitgegaan. Lamp aan en ja hoor, de larve was uit het water geklommen! Snel pakte ik mijn camera erbij, want op zo’n moment begint pas het echte werk. Uiteindelijk heb ik tot 03.15 in de nacht staan fotograferen. Ik hoorde de buurman snurken, ik keek naar de lucht en voelde dat de ochtend er weer aan kwam. Dat had de keizerlibel uitstekend gepland, maar een ander tijdstip had ik meer gewaardeerd.. Snel naar bed, want de kerkuilen kijken niet op een klokje.

Ik hoop dat ik dit prachtige fenomeen juist in beeld naar jullie heb kunnen overbrengen en hopelijk genieten jullie net zo van de serie als ik. Deze serie begint met een foto van de larve en eindigt met een foto van een prachtig, felle, fluorescerend groene keizerlibel.